Yamaha NP-S2000 netwerk muziekspeler

Streaming audio in de meest denkbare uitgeklede vorm, dat is deze Yamaha NP-S2000 speler. Eigenlijk is het niet meer dan een cd-speler zonder loopwerk. De muziek die je wilt luisteren kan alleen via een ingestoken netwerkkabel worden binnengehaald. De bouwkwaliteit lijkt compromisloos, de prijs is echter niet onaangenaam hoog. Kan Yamaha met de NP-S2000 speler de man en vrouw overhalen die het tot nu toe nog op fysieke glimmende schijfjes heeft gehouden omdat pc-audio nog steeds veel koudwatervrees geeft?

Sinds Yamaha het over een andere boeg gooit en weer mooie stereoapparaten bouwt, met een onmiskenbaar buitengewoon geslaagd retrodesign, staat het weer volop in de schijnwerpers. Yamaha bouwde in de jaren 70 van de vorige eeuw apparatuur dat een solide reputatie had en bijna tijdloos mooi van vorm was.

De huidige lijn audioapparatuur lijkt op het eerste oog uit die tijd weggelopen maar van binnen zijn het moderne apparaten. Toen ik tweeënhalf jaar geleden een Yamaha S2000 versterker en cd-speler set mocht bespreken was ik behoorlijk onder de indruk van de bouwkwaliteiten en afwerking. In dezelfde range komt de fabrikant nu met de NP-S2000 netwerkspeler. Prachtig in combinatie met de andere apparatuur van Yamaha, maar ook uitstekend in te zetten als stand-alone netwerkspeler in iedere andere denkbare muziekinstallatie.

Yamaha NP-S2000

De speler is met de afmetingen van 43,5 x 44 x 6,9 cm (b x d x h) wel lekker laag gebouwd maar niet bepaald compact. Het gewicht van 12 kg en de oersolide constructie maakt het dat de 2000 aanvoelt als een massieve terrastegel. Laat ‘m niet op je houten vloer stuiteren, daar zit daarna geheid een dikke deuk in. De kast is opgebouwd uit dik 1,5 mm plaatwerk en héél veel schroeven. De bodemplaat is zelfs dubbel uitgevoerd. Het oog voor detail zie je alleen al aan de massieve RVS voeten, waarin een slimme spikeconstructie is geïntegreerd. De zijkanten zijn van hout. Erg stijlvol allemaal. Op de voorkant vind je slechts een viertal bedieningelementen en een display. Helemaal links de lichtnetschakelaar, rechts een stevig aanvoelende draai/drukregelaar en een tweetal rechthoekige drukknoppen. Met de draairegelaar kies je de opties, met het indrukken er van bevestig je de keus. De drukknop er naast is de ‘return’, voor een stapje terug, de knop daarnaast is voor de bronkeuze (source).

Bronkeus?

Ja, de Yamaha player beschikt ook over een royaal voorgeprogrammeerde internetradio functie, die je toegang geeft tot radiostations over de hele wereld. Wil je Nashville radio? Radio Hong Kong, noem het maar op, alles is maar een paar klikken ver weg. Ons Nederlandse ‘zenderpark’ is ook rijkelijk voorgeprogrammeerd. Ik heb zelf geen omissies kunnen ontdekken. En wie nog mocht denken dat internetradio niks voorstelt nodig ik uit om er eens snel kennis mee te gaan maken. Het medium is in een paar jaar tijd behoorlijk volwassen geworden en de kwaliteit wordt met de stijgende bitrates steeds beter. Naar internetradio luisterend heb je echt niet het gevoel dat de muziek via het internet de huiskamer binnenkomt. Het klinkt gewoon als….ehhh… ja, eigenlijk gewoon als het naar de radio luisteren.

De achterkant van de speler heeft naast de IEC lichtnetconnector een aansluiting voor de ethernetkabel, analoge uitgangen in single ended cinch en gebalanceerde XLR terminals. Ook digitale SPDIF uitgangen ontbreken niet. Sober maar compleet. Je zou je een paar SPDIF ingangen kunnen wensen, zeker gezien de mooie ingebouwde DAC. Maar we moeten en kunnen de noodzakelijke digitale bitstroom maar via de netwerkkabel binnenhalen. En bij mij was het destijds zo dat eenmaal gewend aan het medium streaming audio, het snel was afgelopen met het fysiek spelen van cd’s. Die gaan na aankoop nog eenmaal in een lade, die van de pc of ripper, waarna ‘ie voorgoed in z’n jewelbox of digipack kan worden opgeborgen. Waarbij we zijn aangeland bij de grootste kwaliteiten van deze speler.

Een mooie mogelijkheid natuurlijk, dat naar de radio via het internet kunnen luisteren, maar waar ‘wij audiofielen’ voor gaan is natuurlijk muziek in de hoogste kwaliteit in ongecomprimeerde kwaliteit. En dat biedt de NP-S2000 in alle glorie, zelfs tot aan een 24 bit/ 96 kHz resolutie toe. Muziekfiles in de vorm van WAV, FLAC, mp3, AAC en WMA worden door de NP-S2000 ondersteund. De Apple AIFF en ALAC formats kunnen niet zonder conversie worden gespeeld. De stompzinnige format treiterijen zijn nog steeds niet helemaal voorbij. Sony wil dit en dat format niet ondersteunen, Apple weer andere veel gebruikte niet slikken. Hou daar nu toch eindelijk eens mee op…

Opbouw Yamaha NP-S2000

De binnenkant is in drie compartimenten verdeeld waarbij de voedingen, de netwerk- en besturingelektronica en de da-converters goed afgeschermd van elkaar hun werk kunnen doen. Yamaha is duidelijk niet over één nacht ijs gegaan, de kwaliteit straalt er ook hier van af. De da-converter gebruikt Burr Brown PCM1792converterchips.

De omslag van een digitale naar analoge signaalstroom gebeurd bijna altijd met een stroom naar spanningconversie, de zogenaamde ‘I/V converter’. Hiervoor wordt een mooie Burr Brown OP275 opamp toegepast. De analoge filtering daarachter is geconfigureerd rond de bekende 5534 opamp waarna een buffertrap volgt met nog eens OP275 opamps. De voeding van deze elektronica is voor een schakeling die relatief weinig stroom gebruikt royaal met 4 stuks 5600 uF voedingelco’s. Er wordt een veelvoud aan lokale spanningregelaars ingezet om de voedingen schoon te krijgen en onderlinge beïnvloeding van de schakelingen te minimaliseren.