Vincent SV-400 geïntegreerde versterker
Meetrapport
Vincent SV-400 versterker
De ingangsgevoeligheid voor maximaal uitgangsvermogen en vol ‘opengedraaide’ volumeregelaar ligt behoorlijk gevoelig met 148 mV. Dank zij de elektronische volumeregeling met veel tussenstapjes is dit echter geen probleem zoals we dat kennen bij conventionele potmeterregelaars, waarbij de knop zelden tot nooit voorbij stand 8:00 uur kan worden gedraaid.
Het uitgangsvermogen in 8 Ohm, met beide kanalen belast, ligt op 54 watt. In 4 Ohm wordt 74 watt gehaald bij het clip omslagpunt van 1% THD+n.
De vervorming is voor een solid state versterker niet extreem laag. Ik kom bij 1 watt uitgangsvermogen in 8 Ohm op 0.094% lineair en 0.013% gewogen. Het lijkt er op dat Vincent niet onnodig veel overall negatieve tegenkoppeling toepast om de cijfers op te leuken. Dat komt de geluidskwaliteit vaak ten goede.
Kijken we naar het FFT plaatje dat is mooi te zien dat de hoogte van de vervorming ook nog grotendeels op het conto komt van de tweede harmonische bij 2 kHz op -87 dB. Heel mooi. Nog mooier is de goede onderdrukking van 50 Hz en 100 Hz reststoringen uit de voeding. Er is ondanks de gevoelige voortrap geen enkele instraling vanuit de voedingstransformator te zien.
Wordt de THD+n (de totale vervorming plus brom en ruis bij elkaar opgeteld) afgezet tegen de frequentie, dan zien we door de hele frequentieband mooie vlakke curves die bij de verschillende uitgangsvermogens dicht bij elkaar blijven.
De frequentierespons laat bij 20 Hz een nauwelijks noemenswaardige verzwakking van ongeveer 0.3 dB zien met een daaronder snel wegvallende curve. Hetzelfde geldt voor 200 kHz. De SV-400 toont zich als een breedbandige versterker.
Vincent CD-400 CD-speler
De uitgangsspanning bij 0 dBFS, het maximale bij digitale signalen, ligt met 2.505 volt en 2.501 volt, voor resp. het rechter en linker kanaal, behoorlijk boven de standaard Red Book norm die 2 volt voorschrijft. Houdt daar rekening mee als je de Vincent CD-400 speler rechtstreeks wilt vergelijken met andere spelers. De meest luide speler is op het eerste gehoor vaak in het voordeel. Verder zal dit geen problemen opleveren. Of je moet een versterker gebruiken die te weinig headroom heeft en snel overstuurd kan worden. Iets wat gelukkig zelden voorkomt.
De frequentierespons laat een heel licht oplopende curve naar het hoog toe zien waarbij het gebied rond 15 kHz 0.2 dB hoger ligt. Maar waar praten we eigenlijk over…
De vervorming ligt ook bij de CD-speler in de lijn van de filosofie die we ook bij de versterker zien. Lage maar geen excessief goede cijfers. Ik meet 0.024% lineair en 0.021% gewogen. Bekijken we het bijhorende FFT plaatje dan zie we dat de hoogte van deze cijfers hoofdzakelijk door de derde harmonische wordt bepaald. Deze piekt naar -74 dB.
Er is geen brominstraling zichtbaar uit de voedingstrafo, alleen een beetje reststoring, op -104 dB, van 100 Hz. Dat duidt op een net niet helemaal goede onderdrukking in de voedingsschakelingen. Niet iets om je zorgen over te hoeven maken.
De altijd lastige J-Test laat geen vervelende dingen zien. Het meetsignaal van 11.025 kHz heeft geen enkele klokvormige uitloop naar onderen toe. De piekjes van de 229 modulatie vallen weg in de ruisvloer. Dat is normaal bij een conventionele CD-speler.
Zowel de Vincent SV-400 en de CD-400 laten zich van hun goede kanten zien op de meetbank. Weinig op aan te merken.
