Tannoy DC10

Over impedantie en fasehoeken

Voordat ik naar de speaker heb kunnen luisteren ben ik bij Dick geweest om de Tannoy DC10T eens goed door te meten. In de specificatie van de brochure had ik al gelezen dat de laagste impedantie zo rond 2,9 Ohm zou liggen. Onder de 3 Ohm wordt ik toch al wel een beetje zenuwachtig wat betreft versterkerkeuze. In ieder geval wat betreft een buizenversterker. En dat gevoel blijkt niet ongegrond. Niet alleen ligt de laagste weerstand onder de 3 Ohm maar ook de fasehoek bij die lage piek, is alles behalve vriendelijk. Enfin, leest u het technische rapport maar eens door. Dick kan dat beter uitleggen dan ik.

Het feit is wel dat, door deze twee eigenschappen de versterkerkeuze wat beperkter wordt.  Mijn buizenversterkers waren dan ook geen optie.
Gelukkig heb ik regelmatig wat apparatuur ter recensie staan. Zo ook een Exposure 3010s2 Integra. Ik was al zeer te spreken over de prestaties van deze relatief kleine geïntegreerde versterker op een set Elac BS182 luidsprekers, dus mag deze versterker zijn lusten eens gaan botvieren op de Tannoy DC10T. En dat blijkt geen verkeerde keuze te zijn.

Ik heb het voorrecht gehad dat zowel de Tannoy DC10T als de Exposure 3010s2 Integra een lange tijd hebben mogen logeren. En al die tijd heb ik niet één keer de behoefte gehad om een verandering aan te brengen in de opstelling. Ik heb natuurlijk wel het een en ander uitgetest. De Densen Beat100 heeft het mogen proberen maar moest het helaas al snel afleggen.

Een Chinees met ballen

Dan de kleine Chinese T-amp met ballen; mmmm, niet echt heel verrassend en veel te saai. Het eerste wat je merkt als een versterker moeite heeft met een luidspreker is dat het leven in de muziek verdwijnt. Het grijpt je niet meer. De energie is er letterlijk uit. Dus na een uurtje of wat met combineren, schuiven en prutsen, heb ik gewoon weer de Exposure 3010s2 Integra aangesloten. Niet meer zeuren, dit is gewoon een perfecte match.