Spendor A9, klassiek Britse luidspreker
Meetrapport
Dick van de Merwe
Spendor A9 Impedantie en fase
De Spendor A9 ziet er met een gemoedelijke, niet heftig variërend verlopende impedantiecurve niet echt uit als een moeilijk te nemen speakerbelasting, maar toont wat grilligheden. Het dal in de impedantie ligt op een gemiddeld gezien aardig hoge 6,5 Ohm rond het 150 Hz gebied. De hoogste top ligt rond 2 kHz op 11 Ohm. De boven 7 kHz stevig oplopende impedantie zou Spendor moeten ondervangen door een parallelweerstand, bijvoorbeeld 20 Ohm, over de tweeter te solderen. Dit zou ook de wegtrekkende fasehoek corrigeren. In dit geval kan het oscillatieverschijnselen opwekken bij wat minder stabiel gedragende versterkers.
Ook kan een randje in het hoog ontstaan bij versterkers met een lagere dempingsfactor. Tussen 100 en 500 Ohm zijn er ook wat rimpels op de curve te zien die op wat kastresonanties lijken te duiden. Er is sprake van een flink gedempte reflexbehuizing. De poortafstemming is nog net te achterhalen rond 35 Hz. Ik vermoed dat we hier toch met een luidsprekersysteem te doen hebben die met aandacht met een versterker gecombineerd moet worden. Beetje opletten dus voor het beste resultaat.
Reactie Spendor
We ontwerpen en fabriceren onze eigen luidsprekerchassis, waardoor we ons ervan verzekeren dat alle Spendor luidsprekers een 8 ohm impedantie hebben en makkelijk aan te sturen zijn. De impedantie van de Spendor A9 is over de hele band hoog vergeleken met veel andere luidsprekers en loopt geleidelijk op van 7 ohm op 6 kHz tot 17 ohm op 20 kHz. Het is ons niet duidelijk hoe dat als stevig oplopend kan worden beschouwd. Het monteren van een weerstand parallel aan de tweeter zou geen verandering in de impedantie onder 18 kHz geven. Zelfs op 40 kHz zou dit slechts een verlaging van de impedantie van 3 ohm geven. Het zou echter wel een negatief effect hebben op de frequentierespons van het luidsprekersysteem.Het zou de luidheid van de tweeter over het werkgebied met 2 dB of meer verlagen. Dit zou resulteren in een substantiële dip op het cross-over-punt tussen de middentonenluidspreker en de tweeter. We kunnen ons niet voorstellen hoe de A9 instabiliteit zou kunnen veroorzaken in welke versterker dan ook tenzij de versterker kapot is of van een inherent instabiel ontwerp. Die versterker zou dan ook instabiel zijn bij het gebruik van elke andere moderne laag-impedante luidspreker. De A9 is een luidspreker van zeer hoge kwaliteit en zal daarom altijd toegepast worden met elektronica van hoge kwaliteit.
De Spendor A9’s ingangsimpedantie is speciaal ontworpen om een relatief niet-reactieve belasting te vormen en lage stroomeisen. Hierdoor wordt het effect van luidsprekerkabels en de dempingsfactor verlaagd, zeker op de lage frequenties waar zich hierdoor problemen zouden kunnen voordoen. Het is onwenselijk onnodige componenten te monteren in een scheidingsfilter. De nadelen zijn bijna altijd groter dan de voordelen. Kastresonanties zijn klein en de voordelen voor de envelope response en precisie van de bas van het systeem als gevolg van onze Dynamic Damping zijn veel groter dan kleine smalbandige kastresonanties omdat die niet hoorbaar zijn.
De poortafstemming is bewust laag en geeft gewicht en snelheid aan lage frequenties terwijl resonant doorschieten tot een minimum wordt beperkt en de belastbaarheid voor subsolische frequenties wordt verhoogd. Ons doel is een lineaire akoestische faserespons met een lage Q en lage vervorming.
Bij het beoordelen van hoe de frequentierespons van een luidspreker invloed heeft op de klank moet je ook de energierespons in de kamer meenemen. Deze blijkt niet automatisch uit een conventionele frequentierespons.
De Spendor A9 bevat vele nieuwe technische oplossingen. Dat de metingen er anders uitzien dan wat je normaal zou verwachten bevestigt de niet traditionele ontwerpaanpak van de Spendor A9. Zonder verandering is er geen vooruitgang.
Met vriendelijke groet, Philip Swift, Spendor.
