NAD M2 Direct Digital Geïntegreerde versterker
NAD maakte eind jaren 70, begin jaren 80 van de vorige eeuw furore met de 3020 versterker die een ware trend in audioland veroorzaakte. Hoe was het mogelijk om een zo goed klinkende versterker voor een dergelijke vraagprijs op de markt te zetten. In de jaren daarna heeft het merk zich altijd geprofileerd als leverancier van goed klinkende apparatuur voor een aantrekkelijk bedrag. Met de Masters serie begeeft NAD zich nu ook in een hoger prijssegment. Met als klap op de vuurpijl de NAD M2, die vanaf de aftrap vol in de belangstelling staat door de geheel nieuwe wijze van versterkertechniek.
Direct Digital?
Over Klasse A, B en D versterker en de verschillen tussen deze principes heb ik het al gehad. Dat kun je eventueel hiernog eens nalezen. Hier gaan we het hebben over de NAD M2 waarin volgens de fabrikant de signaalweg helemaal digitaal is van ingang tot vlak voor de speakerterminals. Kort door de bocht zou je het als een DA-converter met 250 watt uitgangsvermogen kunnen zien. Is deze nieuwe benadering van NAD het laatste audio ei van Columbus? Direct Digital Amplifier, mooie woorden, maar wat betekent het, wat doet het en wat zijn de voordelen?
Voor me staat een grote maar strak vormgegeven versterker. In de afmetingen 43,5 x 14,8 x 50 cm (b x h x d). Het gewicht is ruim 20 kg. Het is ruim en gewichtig, maar nog wel praktisch hanteerbaar. De kast is buitengewoon stevig gebouwd. Een dikke dubbel uitgevoerde aluminium frontplaat is in drie delen opgedeeld waaruit slechts één draairegelaar steekt: de massief aanvoelende volumeregelaar. Het rechterdeel heeft alleen een drukschakelaar en led voor de stand-by functie. Het middendeel heeft naast een in stappen te dimmen blauw oplichtend display een rij van negen drukschakelaars. Hier kies je de gewenste digitale of analoge ingang, cinch of XLR voor analoog, SPDIF in twee keer cinch, twee keer Toslink en AES/EBU.
De menuknop laat wat opties instellen als ingangsgevoeligheid, sample rate voor de analoge ingangen, een speakercompensatie, voor het optimaal aanpassen van de speakerimpedantie aan de uitgangsfiltering van de schakelende eindversterker. Er is ook een ‘Fixed’ stand dat de volumeregelaar buiten spel zet. De NAD M2 wordt daarmee als eindversterker inzetbaar. Het nut hiervan ontgaat me in dit geval een beetje. Het bedieningscomfort is hoog, niet alleen op de versterker zelf, maar ook via de bijpassende degelijke overzichtelijke afstandsbediening. De afwerking is op ieder detail van hoog niveau.
Aansluitingen van de NAD M2
De achterkant is niet minder imposant. De luidsprekerterminals zijn dubbel uitgevoerd en van kunststof vleugels voorzien dat stevig aandraaien gemakkelijk maakt. De terminals kunnen met spades, losse draadeinden en banaanstekkers gebruikt worden. Wel opletten dat we met een gebalanceerd ontwerp te doen hebben. De ‘min’, de speakerterminal met witte aanduiding, mag dus in geen geval met aarde worden verbonden. Vanaf de rechterkant vinden we vervolgens de analoge aansluitingen, gebalanceerd en single ended, de digitale aansluitingen, cinch en Toslink, in en uitgangen en twee schuifschakelaars om een softclip functie in te schakelen, een aantal trigger in en uit minijacks, ir in en een RS232 bus.
Opvallend genoeg missen we een USB aansluiting. Zelf zeg ik altijd: liever geen USB dan zo’n gemakkelijke ‘old school’ Burr Brown 2607 bus. Voor het aansluiten van de PC zal een separate USB naar SPDIF converters moeten worden gebruikt. M2Tech, Halide, Musical Fedelity, Bel Canto, het zijn er inmiddels te veel om op te noemen. Zelf gebruik ik een M2Tech EVO aan m’n speciaal voor muziek iMac en de M2Tech HiFace stick op de mini muziek netbook. De IEC netspanningaansluiting en hoofdschakelaar is tussen de speakerterminals te vinden, samen met een aardaansluiting. NAD raadt uitdrukkelijk aan om de M2 aan randaarde te gebruiken. Heb je die niet, dan kun je die via een losse aarddraad aansluiten.
De binnenkant
Als de zware 2 mm dikke kap er af is vallen de vele afgeschermde compartimenten op. Ieder deel heeft zijn eigen werkruimte. Waarom deze extreme afschermingen? Digitaal werkt alleen met een klok. En dat schakelen gaat hier op een hoge frequentie. Wil je geen contaminatie van de onderlinge delen dan moet je die zorgvuldig van elkaar afschermen. En dat is in de NAD M2 extreem doorgevoerd. Het binnenwerk ziet er even perfect afgewerkt uit dan de buitenkant.
Heb deze nog nooit gehoord maar schijnt nogal goed te zijn. Wel lange poos terug de tact millennium op 2 grote elektrostaten. Dat klonk wel mooi transparant. Deed me denken aan mijn buizenbak, wel anders maar ook dat vloeiende waardoor je sneller vergeet dat je naar apparatuur zit te luisteren.
Ha Dick, mooi artikel, overduidelijk met veel kennis vn zaken.
Vandaar mijn interesse in jouw mening.
Nu is 2012 alweer een tijdje geleden maar ik overweeg de aanschaf van een m25 tweedehands (2500 euro), gekoppend aan bluesound node2, of uitverkoop C390dd met blueos 2 / 2i module (ca 2000 euro).
Jouw suggestie wat de betere is?
Of voor dat geld gewoon moderner apparaat.
Hoor graag, gr Aart
Aart, Ik heb geen ervaring met de M25 of C390dd. Kan daar niks over vertellen….