Music First Audio Baby Reference
Muziek, muziek en muziek
De eerste maand heb ik alleen maar geluisterd. Geen priemende blikken onder de kap, geen meetbank, niks nada, alleen maar muziek. In die periode staan er verschillende DAC’s in het audiorack en wisselen de eindversterkers ook een paar keer. Alleen daarom is het al mooi dat er veel tijd is om alle ins en outs te kunnen uitvinden.
De Baby Reference mag de plek in nemen van de Classic v2. De eerste dagen raak ik inderdaad in de veronderstelling dat de luxe broer inderdaad nog een streepje verder gaat. Het klinkt ronduit geweldig. Breed, tot ruim buiten de luidsprekers, een schier onbeperkte diep podium bij de juiste opnames en uiterst transparant. Na drie weken ben ik al aan het kijken of er nog wat in de verkoop kan om eventueel up te graden van v2 naar Baby Reference… Na precies een maand, een week voor het al afgesproken vertrek, gaan we wisselen. De Classic v2 neemt weer de plaats van de Baby Reference in
Expliciet muziek noemen waarmee de apparatuur tijdens een testperiode wordt gevoed is altijd een beetje lastig. Ik heb me nooit vast gepind aan een paar audiofiel verantwoorde plaatjes waarmee een muziekinstallatie beoordeeld wordt. Ik luister zo veel en divers en houd er geen dag/draaiboek van bij. Het moment van de dag en de stemming van het moment bepaald mijn muziekkeus.
Albums die dit moment vaker langskomen zijn het tijdloze Chet Baker’s Holiday, in een zeer fraaie 24 bit/ 192 kHz kwaliteit van HDtracks, het nieuwe album van Thea Gilmore vind ik een heerlijke ontdekking.
Ik mag graag de voor mij persoonlijk ideale soundtrack van iedere zomer luisteren: de magnifiek door Leo Blokhuis 
samengestelde en prachtig gemasterde ‘Sound of the Westcoast’ box. Jackson Browne’s Lawyers in Love, recent gereleased bij HDtracks in 24/192 is niet alleen prima muziek maar klinkt ook erg goed. Het eerste album van Phil Collins, ‘Face Value’, in dezelfde resolutie klinkt beter dan ooit. Beter dan mijn originele vinylrelease uit 1979 die toch helemaal niet verkeerd is? Inderdaad…
En het laatste ‘duets’ album van Paul Anka komt, als ik even verder nadenk, ook wel verdacht veel voorbij de laatste tijd. Verder is de ijzeren kern van mijn muziekverzameling nooit verder weg dan een paar klikken van de muis. Steely Dan, Genesis, Pink Floyd, Supertramp, Eagles, toevallig ook in 24/192 highres, beter waren ze nooit…, en vele andere pop/rock klassiekers. Dan mag ik graag af en toe een mooi stuk klassiek luisteren, of lekkere smooth Jazz, gaat er ook vaak in als koek…
Zoals ik al zei, het is niet in een simpel lijstje te vatten…
Wisselwerking
De Baby Reference is zondermeer een apparaat met exceptionele kwaliteiten. Terug geschakeld naar de Classic v2 lijkt het geluid een fractie compacter te zijn, maar niet minder schoon. Na een dag weer met de Cv2 te spelen ben ik er nog niet uit. Of in de dagen daarna nu de Baby Reference operationeel staat, of de Classic v2, het klinkt ver**de goed in mijn oren. 
Wat me weer eens duidelijk is dat Music First Audio regelversterkers maakt die in een juiste toepassing nauwelijks door actieve voorversterkers te kloppen zullen zijn. Ze klinken zo goed dat ik er mijn comfort van een eventuele afstandsbediening er graag voor opoffer.
Ook de hogere blingblingfactor die veel actieve versterkers, zeker met buisjes er in en op geven, laat ik graag aan me voorbij gaan. Voor mij is de Music First Audio methode dit moment toch wel een beetje mijn persoonlijke heilige graal op regelversterkergebied. En ik ben bang dat ‘dit moment’ nog wel een tijdje aan zal houden. Let wel: ik beweer hier niet dat er met actieve voorversterkers geen bevredigende, gelijkwaardige of misschien nog meer imponerende resultaten valt te halen, ik zeg alleen dat ik deze apparaten zelf nog niet ben tegengekomen.
De gelegenheid om te vergelijken
Ik ben in de loop der jaren al vaak bezig geweest om topvoorversterkers van gerenommeerde fabrikanten voor een testperiode in huis te krijgen, maar ondanks de nodige beloftes en zelfs harde toezeggingen is er nog steeds weinig gebeurd. Harde toezeggingen blijken steeds weer loze beloftes. Je wilt niet weten hoe veel fabrikanten of importeurs op het laatste moment steeds weer hun keutel in weten te trekken.
Waar ze bang voor zijn? Een strenge doch altijd rechtvaardige test? Beetje kritiek? 100% perfectie bestaat echt niet hoor. Steeds loopt het weer op niks uit. Of een voorversterker is van Audio Research, Conrad Johnson of Mark Levinson, en noem ze maar, nog meer aan kwaliteit kan bieden, buiten de absoluut grotere blingbling factor? Geen idee. Zo lang ik niet de kans krijg om dat zelf te onderzoeken zijn de Music First Audio preamps het beste wat ik tot nu toe zelf heb meegemaakt. Mijn eigen hoog gewaardeerde buizenbakken zijn in ieder geval een verdieping opgeschoven. Hoe gelukkig ik er altijd mee was, Mijn MFA Classic v2 geeft me meer.
Beste Dick,
Complimenten met de fraaie webpage, heb inmiddels een link geplaatst. Mooie en goed onderbouwde reviews met oa. de MusicFirst preamps. Echter op je stukje tekst met aanhef ‘kwats’ wil ik toch even reageren.
Heb mijn eigen review er nog eens aandachtig op nagelezen, en herken helemaal niets terug van je indruk cq de tenenkrommende moeite met.
De Classic en de Baby Reference worden in geen passage met elkaar vergeleken, er staat wel dat de Classic al een grote indruk had achtergelaten gedurende een lange periode daarvoor, en waarbij in vele sets ingezet en beluisterd. In meerdere sets inzetten is een goede manier om de klasse van een gegeven component te leren kennen, positief of mogelijk minder positief. Kan ook niet terugvinden in de tekst dat de BabyRef ‘beter’ zou zijn of als zodanig wordt geclassificeerd. Is er sprake van interpretatie? Soms kunnen dingen dan een eigen leven gaan lijden en zelfs chargeren, tot je er kromme tenen van zou krijgen 😉 De aanhef komt dan ook ietwat cynisch over, dat is jammer, want live is er bij mij inderdaad sprake van de beste audiofiele intentie. En met een paar verwende oren in positieve zin.. Weest welkom in Lelystad voor audiokoffie en een kennismaking. – inmiddels weer met actieve preamp – Geniet nooit met mate.
Ha Ron,
Ik denk dat je zeker wel terug kunt lezen hoe ik de verhoudingen tussen de MFA Classic v2 en de Baby Ref vind. De uitkomt was in ieder geval dat de Classic gewoon is blijven staan. Ook kun je lezen dat de Classic v2 het technisch op de meetbank eigenlijk beter doet dan zijn veel duurdere broer. Ik vind beide fantastische apparaten, ben sindsdien groot fan van dit transformatorvolumeregelprincipe, maar de gouden plak geeft ik aan de Classic v2.