Isotek Titan, Nova en Aquarius netspanningfilters

De Titan:

Isotek heeft er alles aan gedaan om de Titan een visuele uitstraling mee te geven die je ook de indruk geeft dat je met een high end product te doen hebt. De behuizing is opgetrokken uit dik aluminium, niet rechttoe rechtaan, maar met mooi gefreesde panelen. Dit mag best in het zicht staan. De afmetingen zijn nog goed hanteerbaar met 27,5 x 27,5 x 18 cm. Het gewicht is bijna 13 Kg. Op de achterkant vind je een Neutrik Powercon netingang, twee normale wandcontactdozen en een Neutrik Powercon uitgang. De laatste voor het aansluiten van bijvoorbeeld een spanningslof in de vorm van een Isotec Multiway, die ik ook ter beschikking kreeg en met evenveel zorg is gebouwd. De twee normale contactdozen kun je voor de eindversterker(s) gebruiken, de rest van de apparatuur krijgt zijn netspanning via de meerweg slof.

De technische man van de importeur vertelde me dat de drie uitgangen in principe parallel staan geschakeld. Wel op de zogenaamde ‘Polaris-X’ wijze, een benaming van Isotek wat min of meer wil zeggen dat alle bedrading van de drie uitgaande contactdozen apart naar de eigenlijke uitgang van de filterschakeling bedraadt worden, zodat de uitgaande dozen elkaar zo weinig mogelijk ‘zien’ en kunnen beïnvloeden.

De Isotek Titan schoont de aangeboden netspanning op met een negen-traps filter, opgebouwd met serie en parallel trapjes, om vanaf pakweg enkele KHz tot 1 Ghz (1000 MHz) de rotzooi er uit te filteren en via randaarde af te voeren. Om dat soort breedbandig filtering goed voor elkaar te krijgen moet je alles goed op elkaar zijn afgestemd. Dat lijkt Isotek goed in de vingers te hebben, want meteen na het omprikken van de 230 volt wandcontactdoos naar de gefilterde Titan uitgang ben ik toch wel wat verbaast. Dit had ik niet verwacht. Het is het startsein van een opmerkelijk boeiend avontuur.

Ik heb zelf best veel geëxperimenteerd met de bekende LC filters, soms succesvol, vooral bij apparaten die een statische niet te grote stroom vragen, soms uitermate tegenvallend. Dat laatste met eindversterkers die een meer dynamische belasting voor het lichtnet vormen. Met als gevolg een hoorbaar afgevlakte dynamiek. Het kind wordt vaak met het badwater weggespoeld. Al deze filters zijn in de loop van de tijd in het ‘misschien later nog een keer proberen’ doos beland.

No limits…

De Isotek Titan heeft met de schijnbaar ongelimiteerde reserve om geen afvlakking van transients te geven geen last van bovengenoemde problemen. Door de voor mijn gevoel stillere achtergrond neemt de fijndynamiek juist toe. Het Isotek filter circuit is behoorlijk over gedimensioneerd, met een naar eigen zeggen opgegeven maximale continu stroom van het filtercircuit van 20 ampère, goed voor 4600 Watt, maar met een piekwaarde tot 23.000 Watt. Mooie getallen die ik helaas niet heb kunnen checken… maar ik ben in de praktijk ook geen dingen tegen gekomen die het tegenspreken.

Door het ingebouwde elektronische veiligheidcircuit, dat zowel de muziekinstallatie als de lichnetkant beschermd, is de continustroom op maximaal 16 ampère vastgesteld, nog steeds goed voor een limiet van 3680 Watt opgenomen vermogen uit het net.

50 Hz moet zonder enig obstakel door worden gegeven waarbij gevraagde stroompieken zo weinig mogelijk in de weg worden gelegd. Dit heb ik al eens mooi kunnen inspecteren met de allerdikste versterker die hier ooit in huis was. Een Duitse Behold, goed voor maar liefst een kleine 1000 watt uitgangsvermogen continu per kanaal. Een indrukwekkend mooi gemaakt maar absurd groot en zwaar apparaat. Het geluid wordt ook hier weer schoner, contrastrijker en dieper als de stekkers omgeplugd worden van de muurcontactdoos naar de uitgangen van het Isotek filter. En niet het geringste gevoel van afvlakking van de dynamiek, niet op de bekkens, niet op de snare of grote trom, niet op harde of subtiele vleugelaanslagen, nergens. Een waar luisteravontuur… Ik merk wel dat ik regelmatig behoorlijk luider speel dan normaal…ahum…