Yamaha A-S2000 geïntegreerde versterker en CD-S2000 SA-CD speler

Na een duistere periode waar pure stereo apparatuur steeds verder teruggedrongen leek te worden door meerkanaals weergave en de mainstream fabrikanten, Sony, Pioneer, Marantz, Onkyo, Yamaha, noem ze maar op, hun aandacht voor het belangrijkste deel nog slechts op apparaten voor Home Theater doeleinden leken te richten, is er de laatste tijd een snel breder wordende herwaardering, misschien wel herontdekking, voor de betere stereoweergave ingezet. Het mag weer, een mooie klassieke stereo-installatie. En alle bovengenoemde fabrikanten doen gewoon weer mee met mooie nieuwe spullen.

Yamaha

Yamaha behoeft eigenlijk weinig introductie. Er zijn weinig merknamen die een grotere naamsbekendheid hebben dan deze Japanse gigant. Natuurlijk gebied de eerlijkheid het om daar direct bij te vertellen dat Yamaha dit niet alleen aan de audiotak te danken heeft, dat slechts een relatief klein deel van de holding beslaat. Maar pak er voor de lol eens een audioblad uit de jaren 70 en 80 bij, dan zie je snel dat Yamaha destijds een prachtige reeks audioapparaten bouwde en zich in die jaren gemakkelijk bij de top kon handhaven. Wat Yamaha altijd onderscheidde van de grijze middenmoot was het eigen strakke cleane design. En juist op het design uit de seventies wordt met de nieuwe S2000 versterker en sa-cd speler zeer geslaagd terug gegrepen. En wat ziet dit audiospul er fantastisch uit. Maar vergis je niet: de look is retro, de elektronica helemaal 2008.

A700

In de jaren 80 heb ik zelf nog een paar jaar met een A700 geïntegreerde versterker gespeeld, die nog steeds probleemloos (!) dienst doet bij een goede vriend. Het enige wat er al die tijd aan onderhoud nodig was waren een nieuwe voedingelco’s. Elco’s drogen op de duur uit en het is in principe bij iedere versterker aan te raden om die na een jaar of 10 eens te checken.

Tien tegen één dat je versterker na een relatief simpele voedingcondensatorwissel, een niet eens zo prijzige ingreep, weer als een speer klinkt. Kan ‘ie er weer jaren tegenaan. Het is een misvatting dat solid state apparatuur verouderingsvrij is en niet op z’n tijd een onderhoudsbeurtje kan waarderen. Als de voedingelco’s ‘gaar’ worden, zo noemt een techneut dat, en het begeven, is het vaak meteen einde oefening voor het apparaat zelf. En hoe warmer de versterker tijdens gebruik wordt, hoe sneller de elco’s verouderen. Reken dus bij een heethoofdige in klasse-A werkende versterker de elco’s ook eerder moet vervangen.

Yamaha A-S2000, de buitenkant

Beide apparaten zijn buitengewoon zwaar gebouwd. De CD-S2000 speler weegt een ouderwets heerlijke 15 kg en de versterker zelfs bijna 23 kg. De afmetingen zijn resp. 435 x 137 x 440 mm en 435 x 137 x 465 mm. Beide apparaten hebben zwaar uitgevoerde massieve voeten, uitlopend in spikes. Er zitten wel bijpassende magnetische onderzetplaatjes bij, om beschadiging van de onderliggende plank te voorkomen. Ik heb de uitvoering in zilverkleur, maar zwart is ook leverbaar. De in een houtkleur uitvoerde zijwanden doen het ook altijd goed voor een fijn retro gevoel.

Versterker

De rechthoekige bedieningsknoppen lijken regelrecht van een seventies Yamaha afkomstig en voelen rigide én lux aan. De onvermijdbare klankregeling, die we 30 jaar geleden op alle versterkers tegenkwamen, hebben een heel mooi slimmigheidje ingebouwd. In de middenstand hoor je heel zacht een relais schakelen die de klankregelelektronica buiten spel zet. Ik geef zelf niks om dit soort regelaars op mijn versterker, maar kan me goed indenken dat er nog genoeg mensen zijn die de aanwezigheid wel kunnen waarderen. Yamaha heeft dit punt op een chique wijze opgelost.

Achterzijde, de aansluitingen

Op de achterkant vinden we een bovengemiddelde goede kwaliteit aansluitingen. De versterker heeft dubbel uitgevoerde luidsprekeraansluitklemmen, te kiezen vanaf het front: A, B of beide gelijk. Ze zijn met zowel banaan, spades als met losse draadeinden aan te gebruiken. De cd ingangen zijn dubbel uitgevoerd, in XLR gebalanceerd en in single ended cinch. De ingebouwde phonoversterker kan omgeschakeld worden voor MD en MC elementen. De massa-aansluiting voor de platenspeler zit naast de cinchingangen. Naast de platenspeler en cd is er nog ruimte voor een drietal bronapparaten op lijnniveau. Een record out ontbreekt zelfs niet. De voorversterker kan apart worden uitgegaan en de eindversterker apart in. Voor dat laatste is er een eigen stand op de keuzeknop te vinden.

Yamah CD-S2000, SA-CD speler

De CD-S2000 speler is een snoepje om te bedienen, zonder overbodige fratsen. De knoppen zitten op een logische plek. De zeer dunne maar stevige metalen lade in het midden van het front heeft de uitwerptoets direct rechts naast zich. Naast de lade is een lang dun display te zien. De uitlezing is sober met alleen tracknummer en tijd, geen titelweergave. Meer naar links twee drukschakelaars met bijschrift: sa-cd/cd en Pure Direct. De laatste schakelaar ingedrukt dimt het display tijdens het spelen van een muziekschijfje en de digitale uitgang wordt uitgeschakeld.

Deze speler heeft, zoals een beetje te verwachten is, gezien de XLR cd aansluitingen op de versterker, zowel gebalanceerde XLR als cinch uitgangen. Digitaal uit is er in zowel cinch als Toslink. Helaas… weer geen aparte SPDIF ingangvoor de da-converter.

Vind ik persoonlijk jammer, en niet een beetje ook. Het zet deze geweldig mooie speler ook een beetje buitenspel, als je de nieuwe ontwikkelingen op het streamen van audio hebt gevolgd. Is er zo’n mooie DAC aan boord, kan ik ‘m niet met mijn netwerkspeler of andere digitale bron gebruiken. Hoewel er steeds meer fabrikanten van CD-spelers deze optie wel inbouwen, is nog lang niet iedere fabrikant van het belang hiervan doorgedrongen. Kom op mannen en vrouwen ontwikkelaars, het zijn andere tijden dan 10 jaar geleden!

Heb je niet veel meer op met het spelen van fysieke 11 cm diameter glimmende schijfjes, dan is de NP-S2000 netwerkspeler van Yamaha een betere keus.