Avonturen met een 40 jaar jonge Linn Sondek LP12
De Kast
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Thorens zit de LP12 in een mooie houten kast. Geen MDF met een laagje fineer. De verf van de kast heeft zijn beste tijd gehad en het wordt tijd om de schuurmachine te pakken. Onder de oude verflaag komt een heel mooi stukje hout tevoorschijn.
In eerste instantie had ik nog het voornemen om ook de gefreesde gleuven te schuren maar de vier zwarte strepen rondom de kast geven eigenlijk wel een heel mooi visueel effect. Tot slot de kast afgewerkt met transparante beits.
Bodemplaat
Dan nog een bodemplaat. De oude zachtboard plaat zat er nog bij en was nog in wonderlijke goede conditie. Nou is die zachtboard bodemplaat altijd een aardig punt van discussie op het wereld wijde web. Ook Thorens gebruikte die plaat. En die word door iedereen vervangen door MDF. Je zou bijna het idee krijgen dat het voor Thorens en Linn een sluitpost was. Met het oog op kosten besparing dit “lullige” plaatje erin is gezet.
Maar niets is minder waar. Van iemand die jaren lang in een bekende Amsterdamse hifiwinkel Thorens platenspelers bouwde en modificeerde, leerde ik de logica achter die keuze. Een platenspeler genereert resonanties en de stijve kast vangt die niet op. En het bleek dat die zachtboard plaat de oplossing was. Ik sla dit advies niet in de wind en de oude bodemplaat blijft in ere. Als pootjes gebruik ik de zelfklevende superspikes van Soundcare. Kwalitatief zeer goede spikes met ingebouwd schoteltje.
De onderkant
Als je de platenspeler op zijn kop legt zie je het eenvoudige principe van de speler. En zodra je speler uit kast wil halen word j
e geconfronteerd met nog een principe van de bouw van de LP12. Elke moer zit vaster dan vast. Ook zijn de moeren zo gemaakt dat ze heel zwaar over het schroefdraad gaan en dus niet uit zichzelf losser gaan zitten. Dus niet even een moertje losdraaien en met de hand verder. Nee tot het einde van het schroefdraad heb je gereedschap nodig.
De veren, en vooral de rubbers waar ze in staan hebben hun beste tijd achter de rug. Dus wordt het sub chassis op nieuwe veren gezet. Dat is één vervelend bijgeluid minder. De volgende stap is de motor!
Zoals gezegd is in de kast duidelijk een resonantie te horen zodra de motor aan wordt gezet. Als de motor eruit is blijkt dat de motor zelf inderdaad niet geheel stil is. En op het internet geen oplossing te vinden. Nou eentje dan: Een nieuwe kopen!
Het is geen motor die je even uit elkaar haalt. Aan de achterkant van de motor zit een bus met daarin een veer en een bal die tegen de achterkant van het lager drukt. 
De veerkracht van het veertje is behoorlijk gedaald. Nou gooi ik gelukkig nooit één onderdeel van een oude (gesloopte) platenspeler weg dus een passend veertje was al gauw gevonden. En inclusief een klein drupje zwarte Linn olie in het lager loopt hij weer als een zonnetje!
Hoi Aart ,
Goed verhaal grappig ik heb het zelfde gedaan aantal jaren geleden zwarte Linn LP12 gekocht vond dat niet mooi gescheurd en de groeven zwart gelaten en een SME arm erop .
Wat een beauty.
Heb alleen later mose power supply toegevoegd. Wat een genot van 33/45 met de schakelaar ipv poelie aanpassen.
Ziet er mooi uit Evert, mooi die zwarte lijnen op (in) het naturel van het hout.
Heb al een paar jaar een Garrard 401 staan die bijna af is maar wel goed speelt, heb nu toch echt zin om het helemaal af te maken.
Dank je wel.
John
Na alle upgrades (16.000 euro?) is het een prima speler.
Mooi verhaal! Ik heb geen ervaring met Linn, en ik ken het merk alleen uit oudere Hifi tijdschriften, voornamelijk Britse… Maar dus toch leuk om te lezen dat het merk en die speler al zo oud zijn… Allerlei zaken lijken wel ineens 40 jaar oud te zijn op dit moment…
Ben benieuwd hoe die toonarmrestauratie uitpakt!
Groet, Gerard
Mooie restauratie, ik ben zelf al aardig gevorderd met de opbouw van mijn LP12
waarvoor ik her en der losse (nieuwe en gebruikte) onderdelen heb verzameld, o.a.
heeft Jan Verlegh mij daar enorm mee geholpen ( dank Jan!), er zit een oude Rega Arcos
arm op uit ca. 1972, er komt een mooi Goldring Elektra MM element in, vaak onderschat echter
bijzonder muzikaal en zeer vriendelijk geprijsd (55 euro).
De plint heb ik geschuurd en gewoon in de teakolie gezet, ziet er prachtig uit.
Het afstelen van de “bounce” was eigenlijk met een uurtje gepiept, lijkt moeilijker dan het is.
En gewoon je LP12 in een kleine stoel hangen zonder zitting, even waterpas zetten en klemzetten met
stukjes rubber, niets geen dure montage tafel voor nodig.
De bodemplaat en de kap met scharnieren komen eraan, dan de arm afstellen met de Goldring erin en spelen maar!
Leuk stuk over de Linn Sondek LP12.
Laat ik er nu precies zo’n zelfde hebben in ongeveer deze zeer matige staat.
Serienummer: 1932.
Ook zwart geverfd en nog meer mishandelingen zoals een triplex bodem.
Ben nu aan het onderdelen verzamelen begonnen.
Erg inspirerend stuk om zelf spoedig aan de restauratie te gaan beginnen.
Heel veel succes Nico.
Het is leuk en ook heel leerzaam om het te doen.
Ik heb uiteindelijk toch nog een nieuwe motor geplaatst omdat de oude niet goed werkte met de Valhalla voeding die ik er in gebouwd heb. Een stap die ik je kan aanraden want die voeding doet erg veel. Een Lingo zou nog mooier zijn omdat je dan ook nog het toerental kunt schakelen.
Qua mat ben ik na veel luisteren naar verschillende soorten uitgekomen bij de originele Linn mat.
Ik heb lang met veel plezier met de Linn gespeeld en op dit moment draait hij nog steeds zijn rondjes bij een goede vriend.
Gr Evert