Avonturen met een 40 jaar jonge Linn Sondek LP12
De basis van Linn Sondek LP12
Wat meteen opvalt is dat er niet of nauwelijks geknutseld wordt met een LP12. Het hele internet staat vol met projecten met Thorens en Lenco, de twee merken waar ik ervaring mee heb. Maar over Linn is niets te vinden. Dat is ook wel een beetje logisch. De platenspeler wordt natuurlijk nog steeds gemaakt dus basis onderdelen zijn nog makkelijk en voor een redelijke prijs te krijgen. Maar de LP12 is ook een mythische platenspeler. En volgens de “echte” liefhebbers blijf je daar vanaf!
Meteen word ik door velen geadviseerd allerlei (peperdure) upgrades te doen. Maar ik wil proberen deze basis Sondek zonder al te idiote investeringen weer op zijn oude niveau te laten spelen. Een aantal onderdelen was echt aan vervanging toe maar uiteindelijk waren die investeringen klein in vergelijking met het resultaat wat ik uiteindelijk bereikte!
Al meer dan 40 jaar in productie
Zoals ik al zei wordt de Linn LP12 nog steeds gemaakt. Al meer dan 40 jaar een platenspeler maken is natuurlijk uniek.
Zover ik heb kunnen nagaan het langst lopende hifi product ooit. Dat jubileum werd gevierd met een uiterst kostbare Anniversary Edition.
Hoewel er in de loop der jaren natuurlijk veel ontwikkelingen zijn geweest is de basis van de speler eigenlijk niet veranderd.
Sub-chassis
De LP12 is een sub-chassis platenspeler. Dat wil zeggen dat onder de top plaat, waar de motor in staat gemonteerd, een zwevend chassis zit die gemonteerd is op veren. In het sub-chassis zit het hoofdlager voor het plateau en het armboard, voor montage van de toonarm. 
Een simpel maar doeltreffend principe dat een aantal jaren eerder was geïntroduceerd door Thorens met de TD-150.
Linn kopieerde dit en ontwikkelde het verder door naar eigen maatstaven. Thorens liet met de introductie van de TD-160 het losse armboard vervallen. Waardoor je moeilijker een andere arm dan de meegeleverde kon gebruiken. Linn bleef dit wel gebruiken.
Wat gaan we allemaal doen?
Vervolgens maar eens analyseren wat er allemaal gedaan moet worden. Natuurlijk een grote schoonmaak en oppoets beurt, en de kast eens flink verwennen.
De snaar is na jaren stilstaan gortdroog dus die kon meteen besteld worden. Het armboard is in verre gaande staat van ontbinding en de veren van het sub-chassis kraken en piepen. De motor veroorzaakt een behoorlijke resonantie in de kast. Het project kan beginnen.
Hoi Aart ,
Goed verhaal grappig ik heb het zelfde gedaan aantal jaren geleden zwarte Linn LP12 gekocht vond dat niet mooi gescheurd en de groeven zwart gelaten en een SME arm erop .
Wat een beauty.
Heb alleen later mose power supply toegevoegd. Wat een genot van 33/45 met de schakelaar ipv poelie aanpassen.
Ziet er mooi uit Evert, mooi die zwarte lijnen op (in) het naturel van het hout.
Heb al een paar jaar een Garrard 401 staan die bijna af is maar wel goed speelt, heb nu toch echt zin om het helemaal af te maken.
Dank je wel.
John
Na alle upgrades (16.000 euro?) is het een prima speler.
Mooi verhaal! Ik heb geen ervaring met Linn, en ik ken het merk alleen uit oudere Hifi tijdschriften, voornamelijk Britse… Maar dus toch leuk om te lezen dat het merk en die speler al zo oud zijn… Allerlei zaken lijken wel ineens 40 jaar oud te zijn op dit moment…
Ben benieuwd hoe die toonarmrestauratie uitpakt!
Groet, Gerard
Mooie restauratie, ik ben zelf al aardig gevorderd met de opbouw van mijn LP12
waarvoor ik her en der losse (nieuwe en gebruikte) onderdelen heb verzameld, o.a.
heeft Jan Verlegh mij daar enorm mee geholpen ( dank Jan!), er zit een oude Rega Arcos
arm op uit ca. 1972, er komt een mooi Goldring Elektra MM element in, vaak onderschat echter
bijzonder muzikaal en zeer vriendelijk geprijsd (55 euro).
De plint heb ik geschuurd en gewoon in de teakolie gezet, ziet er prachtig uit.
Het afstelen van de “bounce” was eigenlijk met een uurtje gepiept, lijkt moeilijker dan het is.
En gewoon je LP12 in een kleine stoel hangen zonder zitting, even waterpas zetten en klemzetten met
stukjes rubber, niets geen dure montage tafel voor nodig.
De bodemplaat en de kap met scharnieren komen eraan, dan de arm afstellen met de Goldring erin en spelen maar!
Leuk stuk over de Linn Sondek LP12.
Laat ik er nu precies zo’n zelfde hebben in ongeveer deze zeer matige staat.
Serienummer: 1932.
Ook zwart geverfd en nog meer mishandelingen zoals een triplex bodem.
Ben nu aan het onderdelen verzamelen begonnen.
Erg inspirerend stuk om zelf spoedig aan de restauratie te gaan beginnen.
Heel veel succes Nico.
Het is leuk en ook heel leerzaam om het te doen.
Ik heb uiteindelijk toch nog een nieuwe motor geplaatst omdat de oude niet goed werkte met de Valhalla voeding die ik er in gebouwd heb. Een stap die ik je kan aanraden want die voeding doet erg veel. Een Lingo zou nog mooier zijn omdat je dan ook nog het toerental kunt schakelen.
Qua mat ben ik na veel luisteren naar verschillende soorten uitgekomen bij de originele Linn mat.
Ik heb lang met veel plezier met de Linn gespeeld en op dit moment draait hij nog steeds zijn rondjes bij een goede vriend.
Gr Evert