Avonturen met een 40 jaar jonge Linn Sondek LP12
Omdat het toch min of meer onbedoeld ‘De week van de analoge weergave’ op Audio Creative lijkt te zijn, gaan we na het inleidende verhaal over klassieke platenspelers vrolijk verder met het verhaal van onze vinylliefhebber Evert Aaij, die zijn recent gevonden Linn Sondek LP12 platenspeler een fikse opknapbeurt geeft…
Analoge avonturen in Audioland
Het begon enige tijd geleden toen ik gevraagd werd om bij iemand een nieuw aangeschafte platenspeler af te stellen en aan te sluiten. Geen probleem natuurlijk, altijd leuk om te doen! Als ik klaar ben, en we onder het genot van een kopje koffie naar het resultaat luisteren, zie ik onder de salontafel een platenspeler staan.
De kast verraad meteen dat het een Linn LP12 is. Een beetje platenspeler liefhebber herkent de kast van een ouwe LP12 natuurlijk meteen. Als ik vraag waarom hij die niet (meer) gebruikt is het antwoord: “Dat rotding wil ik niet meer hebben, voor 50,00 euro mag je hem meenemen”. Zonder hem verder gezien te hebben is de koop natuurlijk snel gesloten.
Oud maar nog niet versleten…
Thuis gekomen eerst maar eens onderzoeken wat ik nou eigenlijk gekocht heb. Een Linn Sondek LP12 dat was duidelijk. Maar hoe oud is hij? De LP12 wordt al vanaf 1973 gemaakt. Op internet vind ik al snel een overzicht van de productie van de LP12. Al determinerend kom ik erachter dat het er één is uit de eerste twee jaar.
Alle elektrische aansluitingen zijn nog gedaan met een kroonsteentje, de kast heeft nog een gleufje voor de eerste kap die met een steun omhoog bleef staan. Omdat de schakelaar al een lichtje heeft kom ik uit op 1974. Als ik later het serienummer bij de oud importeur natrek komen we uit in 1973. Echt één van de eersten dus.
Formula 5 arm
De Arm is een in armoedige staat verkerende Mayware Formula 5. Mayware was een Engelse firma die een serie in Japan gemaakte armen op de markt bracht in de jaren 70. Alle armen waren gebaseerd op hetzelfde ontwerp en waren zeer betaalbaar. De formula 5 was het topmodel uit de lijn en was ook een stuk duurder. Maar ook beter gebouwd. Alle Mayware armen waren één punts gelagerde armen met een variabele massa en een vaste headshell. Ten opzichte van de andere modellen heeft de Formula 5 een gedempte armbuis, een betere lagerpunt en is de cursor, het schuifgewichtje voor het instellen van de arm massa, te vergrendelen. Natuurlijk heb ik de arm na een kleine verzorgingsbeurt wel geprobeerd, maar al snel was duidelijk dat een uitgebreide revisiebeurt echt nodig is.
Hoi Aart ,
Goed verhaal grappig ik heb het zelfde gedaan aantal jaren geleden zwarte Linn LP12 gekocht vond dat niet mooi gescheurd en de groeven zwart gelaten en een SME arm erop .
Wat een beauty.
Heb alleen later mose power supply toegevoegd. Wat een genot van 33/45 met de schakelaar ipv poelie aanpassen.
Ziet er mooi uit Evert, mooi die zwarte lijnen op (in) het naturel van het hout.
Heb al een paar jaar een Garrard 401 staan die bijna af is maar wel goed speelt, heb nu toch echt zin om het helemaal af te maken.
Dank je wel.
John
Na alle upgrades (16.000 euro?) is het een prima speler.
Mooi verhaal! Ik heb geen ervaring met Linn, en ik ken het merk alleen uit oudere Hifi tijdschriften, voornamelijk Britse… Maar dus toch leuk om te lezen dat het merk en die speler al zo oud zijn… Allerlei zaken lijken wel ineens 40 jaar oud te zijn op dit moment…
Ben benieuwd hoe die toonarmrestauratie uitpakt!
Groet, Gerard
Mooie restauratie, ik ben zelf al aardig gevorderd met de opbouw van mijn LP12
waarvoor ik her en der losse (nieuwe en gebruikte) onderdelen heb verzameld, o.a.
heeft Jan Verlegh mij daar enorm mee geholpen ( dank Jan!), er zit een oude Rega Arcos
arm op uit ca. 1972, er komt een mooi Goldring Elektra MM element in, vaak onderschat echter
bijzonder muzikaal en zeer vriendelijk geprijsd (55 euro).
De plint heb ik geschuurd en gewoon in de teakolie gezet, ziet er prachtig uit.
Het afstelen van de “bounce” was eigenlijk met een uurtje gepiept, lijkt moeilijker dan het is.
En gewoon je LP12 in een kleine stoel hangen zonder zitting, even waterpas zetten en klemzetten met
stukjes rubber, niets geen dure montage tafel voor nodig.
De bodemplaat en de kap met scharnieren komen eraan, dan de arm afstellen met de Goldring erin en spelen maar!
Leuk stuk over de Linn Sondek LP12.
Laat ik er nu precies zo’n zelfde hebben in ongeveer deze zeer matige staat.
Serienummer: 1932.
Ook zwart geverfd en nog meer mishandelingen zoals een triplex bodem.
Ben nu aan het onderdelen verzamelen begonnen.
Erg inspirerend stuk om zelf spoedig aan de restauratie te gaan beginnen.
Heel veel succes Nico.
Het is leuk en ook heel leerzaam om het te doen.
Ik heb uiteindelijk toch nog een nieuwe motor geplaatst omdat de oude niet goed werkte met de Valhalla voeding die ik er in gebouwd heb. Een stap die ik je kan aanraden want die voeding doet erg veel. Een Lingo zou nog mooier zijn omdat je dan ook nog het toerental kunt schakelen.
Qua mat ben ik na veel luisteren naar verschillende soorten uitgekomen bij de originele Linn mat.
Ik heb lang met veel plezier met de Linn gespeeld en op dit moment draait hij nog steeds zijn rondjes bij een goede vriend.
Gr Evert