In memoriam Ryuichi Sakamoto
Op 28 maart overleed op 71 jarige leeftijd Ryuichi Sakamoto (坂本 龍). Enkele dagen later werd het bekend gemaakt op zijn website. De uitvaart had naar zijn wens in stilte en in besloten kring plaatsgevonden. Sakamoto was al een paar jaar in gevecht met kanker. Een gevecht die hij leek te winnen maar helaas bleken uiteindelijk de kwaadaardige cellen sterker.
Vorig jaar liet hij in een videoboodschap weten dat hij niet meer kon optreden omdat hij dat fysiek niet meer kon volhouden maar zei door gaan met het maken van muziek zolang hem dat gegeven is. Hij nam nog enkele stukken op solo achter de piano die online te bekijken waren. Ook kwam het album To the moon and back uit wat een indrukwekkend eerbetoon is aan zijn werk. Het trieste bericht was snel te verwachten maar ondanks dat raakte het mij persoonlijk behoorlijk en kwam hard binnen.
Ryuichi Sakamoto
Sakamoto was één van die mensen die vaak terugkomt in de muziek die ik zo mooi vind en zonder het me echt te realiseren een belangrijke invloed heeft gehad in de ontwikkeling van mijn muzieksmaak.
Een muzikale duizendpoot met veel gezichten van het pionieren met elektronische muziek met het Yellow Magic Orchestra, sfeervolle composities met jazz en klassieke muziek als basis, prachtige filmmuziek tot en met de klankexperimenten die hij bijvoorbeeld maakte met Alva Noto.
Ryuichi Sakamoto in 2008 (foto: Wikipedia)
Soundtrack
Ook acteren was hem niet vreemd, zijn rol als Captain Yonoi naast David Bowie in de film Merry Christmas, Mr. Lawrence is legendarisch. Voor de film schreef hij ook de muziek. De eerste soundtrack van zijn hand die internationale aandacht kreeg mede door het door David Sylvian gezongen nummer Forbidden colours die gemaakt is op het muzikale thema van de titelsong van de film. Sakamoto werkte vaker samen met Sylvian en vooral het album Secrets of the beehivemag niet ongenoemd blijven.
Schoonheid
Na aanleiding van zijn overlijden wordt er in de pers vooral gesproken over de componist Sakamoto en zijn filmmuziek. Terecht natuurlijk want veel van zijn soundtracks zijn een lust voor het oor en in zijn composities waren zowel vaak de tradities van zijn thuisland Japan te horen als de romantiek van zijn favoriete componist Claude Debussy.
Maar laten we niet vergeten dat hij ook een begenadigd muzikant en vooral pianist was met een zeer eigen stijl. Zijn pianospel met veel gevoel voor schoonheid, eenvoud en stiltes heeft mij altijd gefascineerd. Bij de eerste noten herken je hem meteen. “Ah, Sakamoto!”
September
Luister eens naar September, het openingsnummer van het eerder genoemde album Secrets of the behive. Al voordat David Sylvian zijn prachtige bariton stem laat horen heb je al kippenvel. De prachtig gekozen harmonieën die met een gevoel worden gespeeld zoals alleen hij dat kon. Tel daarbij op zijn filmische strijkersarrangementen die het slechts 1 minuut en 17 seconden durende nummer ondersteunen en je hebt bijna ongeëvenaarde muzikale schoonheid.
Muzikant, Componist en Inspirator
Met het overlijden van Ryuichi Sakamoto verliezen we een groot muzikant, componist en inspirator. Zijn kleurrijke muzikale nalatenschap zal voor velen een inspiratiebron blijven en we zullen er tot in lengte van dagen naar blijven luisteren en van genieten.
(tekening boven: Evert Aaij)
