Projecten Versterker By Dick van de Merwe / 09 mei 2012 Share 0 Tweet Share 0 Een mooie voorversterker met buizen hoeft niet super kostbaar te zijn. Het doel was dan ook om een bovengemiddeld goede geluidskwaliteit te halen met een goed na te bouwen project. Het resultaat is de Classic Three voorverversterker. Of het gelukt is lees je hier… Remember Russia Als ik mijn eigen buizenhistorie naloop begint die met een simpel EL84 versterkertje, daarna kwamen de hoger vermogende EL84 en EL34 push pull versterkers, de single ended versterker(tje)s met direct verhitte kathodes en verschillende voorversterkers. Ik zat een jaar of tien geleden in een periode waarin zo oud mogelijke buizen de ‘Holy Grail’ waren, liefst types van ver voor de tweede wereldoorlog. Maar langzaam ben ik daarnaast nieuwere buistypes ook steeds weer meer gaan waarderen. Met name toen de Perestrojka de Russische markt openbrak bleek al snel dat er in de voorheen zo ontoegankelijke voormalige Sovjet Unie erg mooie buisjes gemaakt zijn en nóg steeds worden geproduceerd. Vaak tegenhangers van vele westerse buistypes, maar ook unieke ontwerpen als de ongekend mooie 6N30P. Het broertje van… Een paar jaar geleden ontdekte ik een erg verwant broertje van de laatstgenoemde: de 6N6 (6H6 in het Cyrillisch schrift). Niet te verwarren met de USA 6N6, dat een geheel andere buis is. Nieuwsgierig geworden kocht ik er een aantal via Ebay in de Oekraïne. De 6N6 was nog beter dan ik had gehoopt. Je snapt dat er snel een tweede bestelling geplaatst werd. De tijd dat de 6N6 ronduit belachelijk goedkoop, minder dan een euro per stuk, wordt aangeboden is nu wel geweest merk ik, maar ze zijn nog steeds heel betaalbaar. De 6N6 mag je als de tegenhanger van de hier bekendere E182CC, 12BH7 of de latere ECC99 zien. Elektrisch zijn de specs nagenoeg gelijk, maar ze hebben ieder wel hun eigen klankkarakter. De veel gebruikte ECC99 van JJ heeft bijvoorbeeld een zijdezachte klank, soms zelfs té, waar de 6N6 een vollere krachtiger inborst laat horen. Het leek vanaf het begin een strak plan om deze buis in de Classic Three te gebruiken. De Classic One voorversterker, die ik een paar jaar geleden heb gebouwd, is uitgevoerd in dubbel mono, met een uitgebreide op afstand bedienbare volumregeling/ ingangskeuze. De Classic Two is de eindversterker die twee jaar geleden in dit blad is beschreven. De ‘Three’ is een op de schakeling van de ‘One’ geïnspireerde voorversterker. Maar dan meer terug naar de basis. Wat dat betreft is de Three meer ‘Classic’ dan zijn oudere broer. 12345678Next